غذاهای ممنوع در کم کاری تیروئید را بشناسید

غذاهای ممنوع در کم کاری تیروئید را بشناسید

گواتروژن به مواد غذایی گفته می شود که باعث ایجاد گواتر می شوند. برخی از مواد غذایی حاوی ترکیباتی هستند که منجر به کاهش عملکرد تیروئید می شوند. بهتر است افراد مبتلا به کم کاری تیروئید این مواد غذایی مانند خانواده کلم، سویا، سیب زمینی شیرین و … را در رژیم غذایی محدود کنند.

غذاهای مضر برای کم کاری تیروئید

کم کاری تیروئید یکی از شایع ترین بیماری ها در تمام دنیا می باشد که اثرات فراوانی از جمله چاقی را به همراه دارد. بسیاری از افراد ابراز می دارند با وجود مصرف مقادیر کمی مواد غذایی باز هم روند صعودی افزایش وزن در آنها مشاهده می شود. این افراد بعد از مشاهده نتیجه آزمایش تیروئید خود متوجه می شوند که علت اصلی این مسئله فعالیت کمتر از معمول غده تیروئید در ایشان است. در نتیجه سوخت و ساز بدن کاهش یافته و منجر به اضافه وزن و چاقی گردیده است. چنین افرادی حتما باید داروهای تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنند تا کمبود هورمونی ایشان جبران گردد.

در رابطه با برنامه غذایی خود نیز باید نکاتی را رعایت کنند تا بتوانند بر این بیماری غلبه نمایند. در این مقاله سعی داریم تا شما را با مواد غذایی که فعالیت غده تیروئید را کاهش می دهند؛ آشنا کنیم. تا این مواد غذایی را در برنامه غذاییتان محدود کنید.

هیپوتیروئیدیسم و گواتر؛ مرتبط با کمبود هورمون های تیروئید

علت اصلی گواتر در تمام دنیا به دو مسئله مرتبط است: سوء تغذیه پروتئین انرژی و کمبود ید. زیرا پروتئین و ید دو ماده اصلی هستند که تیروئید برای ساختن هورمون های خود نیاز دارد. خاک برخی از مناطق دنیا از نظر ید بسیار فقیر می باشد بالاخص مکان هایی که از دریا فاصله دارند. به همین علت گواتر اندمیک در چنین مناطقی بسیار شایع است. از جمله این مناطق کشور ایران می باشد.

گواتر در سال های گذشته در کشور ما بسیار شایع بوده است که با یددار کردن نمک ها این مشکل برطرف شده است و گواتر در کشور ما تحت کنترل درآمده است. اما کم کاری تیروئید(چون علاوه بر میزان ید به عوامل دیگری از جمله زمینه های ژنتیکی هم وابسته است) همچنان در کشور وجود دارد.

نمک یددار

برای عملکرد صحیح غده تیروئید و فعالیت های بدن به روزانه 150 میکروگرم ید نیاز است. غذاهای دریایی بیشترین میزان ید را دارند. مثلا 90 گرم ماهی کاد 99 میکروگرم ید دارد. غذاهای دیگر هم به مقدار کمی ید دارند. اما با مصرف مواد غذایی معمولی نیاز افراد به ید برآورده نمی شود. بنابراین یددار کردن نمک ها ضرورت می یابد به طوری که هر نصف قاشق چای خوری نمک یددار، 142 میکروگرم ید دارد.

گواتروژن ها

گواتروژن به مواد غذایی گفته می شود که باعث ایجاد گواتر می شوند. این مواد فعالیت آنزیم تیروئید پراکسیداز که برای وارد کردن ید به هورمون های تیروئیدی لازم است را کاهش می دهند. گواتروژن ها بسیار متنوع هستند: تیوسیانین ها، برخی فلاوونوئیدها مانند کورستین، کامفرول و روتین و … از آن جمله هستند.

تیوسیانین ها، مهمترین گواتروژن

تیوسیانین ها ترکیبات گوگردداری هستند که در انواع گونه های گیاهی یافت می شوند. تیوسیانین ها جذب ید توسط غده تیروئید را کاهش می دهند. زیرا تیوسیانین ها برای ورود به غده تیروئید با ید رقابت می کنند. ید اضافی در رژیم که به وسیله نمک یددار تامین می شود باعث پیروزی ید در این رقابت می شود.

تیوسیانین ها در خانواده کلم به فراوان یافت می شوند، خانواده کلم شامل موارد زیر است: کلم برگ چینی، کلم بروکلی، کلم بروکسل، گل کلم، کلم برگ سفید، کلم برگ قرمز، کانولا، بروکلی چینی، کلم چینی، ترب کوهی، کلم پیچ، کلم قمری، دانه خردل، خردل سبز، تربچه، شلغم، واسابی، شاهی آبی، آروگولا و … . همچنین از دیگر مواد غذایی سرشار از تیوسیانین می توان این موارد را ذکر کرد: سیب زمینی شیرین، کاساوا، ذرت، بذر کتان، لوبیا لیمنسیس و …. . تمام این گیاهان تا زمانی که زنده هستند و برداشت نشده اند تیوسیانین ندارند. اما با برداشت شدن، تیوسیانین ها تولید می شوند.

فلاونوئیدها، فراوانترین گواتروژن ها

بیش از 3 هزار نوع فلاوونوئید در ترکیب مواد غذایی کشف شده است که از جمله مهمترین آن ها می توان فلاوونوئیدهای موجود در دانه های سویا را نام برد. این فلاوونوئیدها عبارتند از: جنیستئین و دائیدزئین. فلاونوئیدهای سویا فعالیت تیروئید پراکسیداز را کاهش می دهند. نکته قابل توجه این است که حتی پختن هم از فعالیت گواتروژنیک سویا نمی کاهد.

مطالعات متعدد اثرات ضد تیروئید سویا را به اثبات رسانده است. این مطالعات نشان می دهد نوزادانی که از فورمولاهای برپایه سویا استفاده می کنند، در خطر هیپوتیروئیدیسم و بیماری های خودایمنی تیروئید قرار دارند. وقتی یک نوزاد با کم کاری تیروئید متولد می شود باید مکمل های هورمون تیروئید به وی داده شود تا کمبود او جبران شود. متخصصان توصیه می کنند که این نوزادان از فورمولاهای حاوی سویا پرهیز کنند.

در افراد بزرگسال نیز اگر دریافت ید ناکافی باشد باید مصرف سویا محدود شود. مثلا گیاهخواران به دلیل مصرف بیشتر سویا (حدود 3 برابر افراد عادی) بیشتر در معرض خطر کم کاری تیروئید قرار دارند. از دیگر مواد غذایی سرشار از فلاوونوئیدها می توان به ارزن اشاره کرد. ارزن در برخی مناطق دنیا به عنوان منبع غذایی افراد است. ارزن دارای فلاوونوئیدی به نام اپیگنین است که فعالیت تیروئید پراکسیداز را کاهش می دهد. این فلاوونوئید در مواد زیر نیز یافت می شود: بابونه، مرکبات، جعفری، پیاز، آبجو، جوانه گندم و …. .

خانواده کورستین

خانواده کورستین (که شامل کورستین، کامپفرول و روتین می باشد) از دو راه با متابولیسم هورمون های تیروئیدی تداخل دارند:

1. کاهش فعالیت تیروپراکسیداز: آنزیمی که برای وارد کردن ید به هورمون تیروئید لازم است.

2. کاهش فعالیت دیودیناز کبدی: آنزیم کبدی که برای فعالیت هورمون تیروئید لازم است.

کورستین در پیاز، چای، بروکلی، مویز سیاه، سیب، انگور، بلوبری، جینکوبیلوبا و زردآلو یافت می شود.
کامپفرول در چای، گریپ فروت، کاسنی و… وجود دارد و بیشتر از کورستین جذب می شود.
روتین در گندم سیاه، مارچوبه، مرکبات و … یافت می شود و کمتر از کورستین جذب می شود.

نکته قابل توجه اینکه پختن غذاها تا 30 درصد از کورستین، کامپفرول و روتین در غذاها را از بین می برد.

توصیه های غذایی برای افراد مبتلا به کم کاری تیروئید:

1. مواد غذایی که در بالا عنوان شد را در برنامه غذایی خود محدود کنید.

2. گواتروژن های قوی مانند سویا، ارزن و گیاهان خانواده کلم را حذف کنید.

3. اگر غذاهای سرشار از گواتروژن در طول روز مصرف می کنید مطمئن شوید که روزانه 150 میکروگرم ید دریافت می کنید.

4. مواظب باشید بیش از حد از نمک ید دار استفاده نکنید.

5 قانون طلایی برای لباس پوشیدن دانش‌آموزان

5 قانون طلایی برای لباس پوشیدن دانش‌آموزان
درست مثل هر جای دیگری، مدرسه و هر محیط آموزشی، محیط اجتماعی محسوب می‌شوند. به همین دلیل هم اهمیت دارد برای فرزندانمان چه نوع پوششی انتخاب کنیم تا موجه‌تر و زیباتر به نظر برسند. فرم مدرسه دختران که مشخص است؛ مانتو و مقنعه؛ اما پسرها آزادی بیشتری در انتخاب لباس‌هایشان دارند؛ به همین خاطر این نوشته توصیه‌هایی برای ساختن استایل بهتر پسرها می‌دهد.
اهمیت شناخت تیپ شخصیتی
برای انتخاب لباس شاید هیچ چیز به اندازه اینکه تیپ شخصیتی دانش‌آموز را بشناسید، اهمیت نداشته باشد. اگر بتوانید تیپ شخصیتی فرزندتان را بشناسید، دستتان برای انتخاب ست لباس پسرانه ای که او را خوشحال می‌کند، بازتر خواهد بود. برای مثال بچه‌های درون‌گرا از اینکه خیلی به چشم بیایند، آزرده می‌شوند؛ درست بر خلاف پسربچه‌های برون گرا که هر کاری می‌کنند تا بیشتر دیده شوند. در چنین شرایطی انتخاب تی شرت پسرانه قرمز برای بچه‌ای که سرش توی لاک خودش است، اشتباه خواهد بود، چون قرمز رنگ دیده شدن است و فرزند شما از زیادی توی چشم بودن فراری است. بنابراین اولین قدم برای انتخاب ست روزمره در مدرسه را با شناخت تیپ شخصیتی فرزندتان بردارید.
اسپرت می‌پوشد یا نیمه رسمی؟
ببینید دوست دارد بیشتر لباس‌های اسپرت بپوشد یا اینکه از تیپ نیمه رسمی هم خوشش می‌آید؟ اگر اسپرت پوش است؛ شلوار جین، تی شرت یا بلوز اسپرت و کتانی برایش مناسب هستند و اگر به ست نیمه رسمی علاقه دارد سراغ پولوشرت، پیراهن، شلوار کتان و کالج پسرانه بروید.
نکته تکمیلی: یکی از نکاتی که رعایت آن باعث خوشتیپ شدن بچه‌ها می‌شود، توجه به قانون لایه‌هاست؛ هر چه با لباس تعداد لایه‌های بیشتری بسازید، ناخودآگاه فرزندتان را به روزتر کرده‌اید. ضمن اینکه در صورتی که گرم یا سردش شود، خیلی راحت می‌تواند از لایه‌های لباسش کم کند. زیرپوش، پیراهن، کاردیگان، ژاکت و کاپشن می‌توانند لایه‌های یک ست پاییزه یا زمستانه باشند.
ایمان به معجزه رنگ‌ها
دنیای بچه‌ها، دنیایی شاد و رنگارنگ است. به همین دلیل هم خوب است به عنوان والدین کمک کنید تا این دنیای رنگی وجودشان، همه‌جوره خودش را نشان بدهد. اگر مهد، پیش دبستانی یا حتی مدرسه‌اش اجازه می‌دهد برای دانش‌آموزتان ستی رنگارنگ تهیه ببینید که با پوشیدن آن و نگاه کردنش، انرژی بگیرد. در عین حال به نکات زیر دقت کنید:
• در فصل‌های سرد سال سراغ رنگ‌های گرم بروید، اگر در انواع مدل لباس های پسرانه فرزندتان نارنجی، زرد و آجری به کار رفته باشد، یک ست روزمره با تناژ گرم برایش ساخته‌اید. در فصل‌های گرم سال سراغ رنگ‌های روشن و ملایم بروید، رنگ‌هایی مثل سبز و آبی احساس بهتری در او ایجاد می‌کنند.
• سعی کنید در ست روزمره فرزندتان حتما رنگ‌های شیری، آبی ملایم و کرم را داشته باشید. این سه رنگ بسیار خوب کنار هم می‌نشینند و نتیجه‌ای شیک و زیبا به دست می‌دهند.
• اگر از قوانین ترکیب رنگ‌ها اطلاعی ندارید، سراغ خرید ست های آماده بروید و اگر دوست دارید خودتان یاد بگیرید، می‌توانید درباره چرخه رنگ‌ها در سایت colormattersبخوانید. رنگ‌های کنار هم در این چرخه، هم‌خانواده هستند و رنگ‌های رو‌به‌روی هم مکمل. استفاده از هر دو مجاز است؛ فقط ریسک اولی کمتر از دومی است.
هماهنگی بین کوله و ست لباس

به خاطر داشته باشید هماهنگی بین رنگ لباس‌های ست روزمره دانش‌آموزان، تنها یکی از مهم‌ترین قوانین برای شیک پوش کردن آن‌هاست. قانون دیگر که بعضی‌ها به آن دقت نمی‌کنند لزوم خرید کیف و کوله پسرانه متناسب با لباس‌های بچه‌هاست. نمی‌توانید یک کوله پشتی سرمه‌ای تیره بخرید در حالی‌که تناژ بیشتر لباس‌های فرزندتان قهوه‌ای ملایم است. بنابراین حتما به هماهنگی بین رنگ‌ها دقت داشته باشید.
نکته مهم دیگر توجه به استاندارد بودن کوله است. حتما کوله‌هایی بخرید که قابلیت تنظیم بند داشته باشند. کوله پشتی نباید شل و ول باشد؛ بلکه باید درست روی شانه‌ها بنشیند و تقریبا به کمر بچسبد. وزن خود کوله هم نباید زیاد باشد، چون وقتی کتاب بگذارید، سنگین‌تر خواهد شد. کوله‌هایی که بند سوم دارند و دور کمر بسته می‌شوند، وزن را بهتر تقسیم می‌کنند و بیشتر از سلامت ستون فقرات مراقبت می‌کنند.
خرید محافظ قلب دوم
احتمالا فرزند شما هم مثل بقیه بچه‌ها به پوشیدن کفش های مد روز پسرانه اهمیت زیادی می‌دهد. با توجه به اینکه سایز پای پسر بچه‌ها هر سال عوض می‌شود، هیچ ایرادی ندارد اگر هر سال برایشان کفش‌های مد روز بگیرید. به نکات زیر هنگام خرید کفش دقت کنید:

• بعد از پوشیدن کفش، قسمت پنجه را چک کنید. بین انگشت شست و نوک کفش باید کمی فاصله وجود داشته باشد. اگر انگشت میانی پای فرزندتان بلندتر از انگشت شست است، این فاصله باید بین انگشت میانی و جلوی کفش وجود داشته باشد.
• کفشی که دوخت داشته باشد بهتر از کفشی است که دور آن چسب کاری شده باشد؛ به خصوص که پسر بچه‌ها جنب و جوش زیادی دارند و ممکن است کفش‌هایشان را زودتر خراب کنند. دوخت، دوام کفش را بالا می‌برد.
• از نرمی کفش مطمئن شوید. قرار نیست فرزندتان ساعات طولانی مدرسه را با کفشی سپری کند که خشک است و پایش را اذیت می‌کند.
• بچه‌های کوچکتر معمولا نمی‌توانند درست احساساتشان را بیان کنند. بعد از پوشیدن کفش تازه، تا چند روز خودتان پاهایشان را چک کنید مبادا که کفش آن را زده باشد.
• داشتن یک جفت کفش مخصوص ورزش و یک جفت کفش نیمه رسمی برای مدرسه کافی است. اگر فرزندتان همیشه لباس اسپرت می‌پوشد، داشتن کفش ورزشی هم به تنهایی خوب است.